Rose Marcario, była dyrektor generalna Patagonii, opuści zarząd Rivian na początku 2024 r. Ta decyzja przypada na krytyczny moment dla firmy produkującej pojazdy elektryczne (EV), w tym na wprowadzenie na rynek tańszego SUV-a R2 w 2026 r. Rivian ogłosił zmianę w piątkowym dokumencie regulacyjnym, stwierdzając, że Marcario odchodzi z firmy, aby „skupić się na innych zobowiązaniach”.
Kluczowe wyjście w obliczu planów ekspansji
Wraz z odejściem Marcario zarząd zostanie zmniejszony z ośmiu do siedmiu członków. Jest to punkt zwrotny dla firmy Rivian, która zamierza znacznie rozszerzyć produkcję poza obecne, wysokiej klasy modele R1. R2 jest skierowany do szerszej bazy konsumentów i planuje produkować setki tysięcy egzemplarzy rocznie. Firma aktywnie inwestuje również w zaawansowane funkcje zautomatyzowanej jazdy i buduje nowy zakład produkcyjny w Gruzji.
Od Patagonii pojazdów elektrycznych do zwiększania produkcji
Marcario dołączył do zarządu Rivian w 2021 r., po ponad dziesięciu latach kierowania Patagonią. Przed nominacją dyrektor generalny Rivian, R.J. Scaringe często określał swoją firmę jako „Patagonię pojazdów elektrycznych”, podkreślając jej zaangażowanie w zrównoważony rozwój i odpowiedzialność za środowisko. To połączenie podkreśla początkowe ambicje Rivian, aby dostosować swoją markę do wartości etycznych i świadomych ochrony środowiska.
Rola Fundacji Rivian
Marcario pozostanie prezesem funduszu Rivian, odrębnego podmiotu prawnego posiadającego 1% udziałów w spółce. Fundusz został utworzony przed pierwszą ofertą publiczną Riviana, aby zapewnić uwzględnienie kwestii środowiskowych w sukcesie firmy. Po powolnym początku fundusz zaczął przyznawać dotacje w 2024 r., przekazując dotychczas 12,6 mln dolarów.
Rivian podkreśliła ciągłą rolę Marcario w funduszu, przedstawiając jej odejście z zarządu jako naturalne przejście. Rzecznik firmy podziękował jej za „odpowiedzialne zarządzanie” i „przywództwo”, sygnalizując jej ciągły wpływ na obszar zrównoważonego rozwoju.
Odejście Marcario odzwierciedla wyzwania związane z równoważeniem ładu korporacyjnego z szerszymi obowiązkami środowiskowymi, zwłaszcza w okresie transformacji Rivian z niszowej marki luksusowej do głównego producenta pojazdów elektrycznych. Odejście podkreśla rosnące trudności związane ze skalowaniem firmy, która niegdyś przedkładała kwestie ochrony środowiska ponad wszystko.
